Voor Rosa en Annejet
Over de groene vlakten, langs de blauwe wateren, onder de stralende zon rennen honderden wilde paarden vrolijk rond. Waarom ze rennen? Het is zomer en ze genieten van de vrolijke geluiden om ze heen. Tweeëntwintig jonge veulens springen rond hun moeders en kijken nieuwsgierig naar de wilde hengsten.
Vanuit de verte komen vier kinderen aan lopen. Ze wonen in Annetazië in een prachtig huis aan de rivier. Vandaag gaan ze samen met de paarden de heuvels in. Het jongste kind rent voorop en zwaait enthousiast met een touw. “Paardjes vangen” roept ze. De oudere kinderen leggen haar uit dat je paardjes niet hoeft te vangen. Die komen gewoon naar je toe als je rustig en vriendelijk bent. Het kleintje kijkt wat verlegen en loopt verder rustig mee.
De eerste paarden zien de kinderen en komen nieuwsgierig aanlopen. Vier oudere merries stoppen precies voor de vier kinderen. Ze knikken. Het lijkt wel of ze zeggen “Klim maar op mijn rug”. Blij springen de kinderen op hun rug en daar gaan ze …. galopperend de heuvels in met de kudde achter zich aan.
Bij de rivier stoppen ze, drinken water en gaan zwemmen. Vrolijk spetteren de kinderen en de paarden in het water. Daarna staan de paarden lekker aan de wilde planten langs de rivier te knabbelen en zoeken de kinderen wilde bessen in het bos. Als iedereen zijn buikje vol heeft, gaan de kinderen op de warme rotsen liggen. De paarden houden trouw de wacht.
Plotseling kijkt het oudste kind op. Het lijkt al donker te worden. Hij maakt de anderen wakker. Ze hebben uren liggen dromen. “Kom snel” wenken de paarden, “spring op onze rug”. Vrolijk dansend rennen ze weer door de heuvels heen en brengen de kinderen terug naar huis. Daar staat mama al op de uitkijk, ze weet precies waar haar kinderen zijn en dat ze altijd veilig zijn bij de kudde.
Op de tafel staat heerlijk dampend, vers gebakken brood met boter en warme melk. De kinderen doen zich tegoed, terwijl de kudde staat te kijken. Breng de paarden ook maar wat lekkers zegt mama en ze brengen een grote emmer wortels naar ze toe. Dan is iedereen tevreden, de paarden gaan de heuvels in en de kinderen naar bed. Uit het raam zien ze nog net de jonge veulens weg dartelen voor ze in slaap vallen en dromen over het prachtige Annetazië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten